تحریریه خودرودیلی 
تویوتا به تازگی اعلام کرده هایلوکس جدیدی را در دست توسعه دارد که به جای پیشرانه های احتراق داخلی مرسوم این پیکاپ سخت‌جان (بنزینی و یا دیزل)، از یک پیشرانه پیل سوختی مبتنی بر هیدروژن که از نسل دوم میرای به امانت گرفته شده، نیرو می‌گیرد. ثمره این پروژه تحقیقاتی که اولین پیکاپ هیدروژنی تویوتا لقب می‌گیرد، قرار است سال ۲۰۲۳ در بریتانیا، توسط کنسرسیومی از شرکای مهندسی فنی و با سرمایه‌گذاری دولت بریتانیا به تولید برسد.
پروژه مذکور بخشی از فعالیت‌های مرکز قوای محرکه پیشرفته (APC) دولت بریتانیا را در بر می‌گیرد، یک حرکت دولتی که وظیفه دارد خودروهای آلایندگی صفر را در بریتانیا مهندسی و تولید کند. برای مراحل پیشرفته تحقیق و توسعه این پروژه، سرمایه‌گذاری ۱۱.۳ میلیون پوندی شده که می‌تواند خودرو را از مرحله نمایشی به ساخت نمونه های پیش تولید برساند.
درست است که هایلوکس به عنوان مبنای این پروژه انتخاب شده، اما مهندسین قرار است پیشرانه دیزلی خودرو مذکور را برداشته، چیدمان پاک را جایگزین آن کنند. این چیدمان، شامل پیل سوختی، موتور الکتریکی و مخازن هیدروژن، نسل دوم سیستم FCEV تویوتا بوده، همانطور که اشاره شد، از میرای جدید به امانت گرفته شده. در نتیجه استفاده از آن، تویوتا هایلوکس مد نظر به خودرویی فاقد آلایندگی تبدیل خواهد شد که از خروجی اگزوزش، آب به جای دود بیرون می‌آید.
هنوز اطلاعات فنی از این پروژه ارائه نشده اما می‌دانیم پیشرانه مذکور در Toyota Mirai قدرتی معادل ۱۸۲ اسب‌بخار دارد و ۳۰۰ نیوتن‌متر گشتاور بیشینه در اختیار این خودرو پاک قرار می‌دهد. همانطور که اشاره شد، خروجی این پیشرانه، به جای دود، آب است. برای مقایسه هم که شده، موتور ۲.۸ لیتری توربودیزل به‌کار رفته در هایلوکس های عادی تویوتا ۲۰۱ اسب‌بخار قدرت و ۵۰۰ نیوتن‌متر گشتاور بیشینه تولید می‌کند. البته این انتظار می‌رود که برخلاف پیکربندی دیفرانسیل عقب میرای، Toyota Hilux H2 یک خودرو دو دیفرانسیل باشد. بُرد پیمایش آن نیز با هر بار پُرد کردن سه مخزن هیدروژن، قطعا کمتر از ۶۴۷ کیلومتر Toyota Mirai خواهد بود چراکه هم آیرودینامیک فاجعه‌ای در مقایسه با میرای دارد و هم وزن آن به مراتب بیشتر است.
برای به ثمر نشستن پروژه هایلوکس هیدروژنی، Toyota Motor Manufacturing با چند شرکت دیگر که واقع در بریتانیا هستند، و همچنین تیمی از مرکز تحقیق و توسعه تویوتا در اروپا، همکاری خواهد داشت. در این همکاری، شرکت مهندسی ریکاردو پروسه سوار شدن پیشرانه و اجزای سلول سوختی بر روی شاسی نردبانی پیکاپ را عده‌دار خواهد بود، ETL در بخش راهکارهای مدیریت حرارتی به پروژه کمک خواهد کرد و D2H در بخش ترمودینامیک، Thatcham Research نیز روی ایمنی در تصادف و رتبه‌بندی بیمه کار خواهد کرد.
تویوتا هایلوکس هیدروژنی سال ۲۰۲۳ روی خط تولید تویوتا واقع در سایت تولیدی برناستون انگلستان خواهد رفت. تویوتا می‌گوید هدف از این پروژه، آماده شدن برای تولید در تیراژی نسبتا محدود است تا بتواند امکان استفاده از پیشرانه سلول سوختی هیدروژنی در کلاسی را مورد بررسی قرار دهد که برای تعدادی از گروه های صنعت، یک سگمنت کلیدی و تاثیرگذار به حساب می‌آید. این پروژه می‌تواند حرکتی مثبت در مسیر رسیدن به آلایندگی صفر در سگمنت پیکاپ ها باشد.
استارت پروژه Toyota Hilux H2 در شرایطی می‌خورد که چیزی به پایان عمر نسل هشتم این پیکاپ سخت‌جان و محبوب باقی نمانده. این نسل سال ۲۰۱۵ بود که برای اولین بار معرفی شد و دو بار، در قالب فیس‌لیفت های ۲۰۱۷ و ۲۰۲۰ مورد بازنگری و به‌روز رسانی قرار گرفته. نسلی که جایگزین این هایلوکس خواهد شد، احتمالا گونه‌ای از برقی شدن را به پیشرانه های قابل عرضه آن اضافه خواهد کرد که البته بعید از شامل عرضه مدل FCEV (پیل سوختی هیدروژنی) نیز شود چراکه در حال حاضر محدودیت هایی بسیاری در جای جای دنیا از نظر جایگاه های هیدروژن برای خودروهای هیدروژنی وجود دارد.
با این حال اما به ثمر نشستن پروژه هایلوکس هیدروژنی می‌تواند دید خوبی از آینده پیکاپ های پاک به صنعت خودروسازی بدهد. مهمتر این که با این پروژه، تیم های متعددی می‌توانند کار در حوزه مهندسی و توسعه یک خودرو هیدروژنی را تجربه کنند.
انتهای پیام
نظر شما چیست؟