شش ماشین کره ای جذاب که هرگز به ایران نیامدند

این روزها با وجود بسته شدن مرزها، هنوز هم انواع ماشین کره ای نقشی تعیین کننده در بازار ایران دارند. از دهه هفتاد به تدریج و با وارد شدن محصولاتی همانند کیا پراید، هیوندای الانترا، دوو سیلو و سانگ یانگ موسو به بازار کشورمان، ایرانیان به برندهای کره‌ای اعتماد کردند. بدین ترتیب، در سال‌های اخیر پرفروش‌ترین و موفق‌ترین محصولات وارداتی، از کره به ایران آمدند. با این حال برخی محصولات کره‌ای امکان حضور در بازار ایران را نداشته‌اند. در این نوشتار برخی از جالب‌ترین نمونه‌هایی که به ایران وارد نشدند را معرفی می‌کنیم.

KIA Magentis

پدر مدل اپتیما که حتی به صورت محدود در برخی بازارهای جهانی نیز با همین نام فروخته شد، در حقیقت برپایه پلتفرم هیوندای سوناتا طراحی شده بود. این سدان متوسط، بسیار جادار و پر امکانات بود و به لطف پیشرانه‌های ۴ و ۶ سیلندر نسبتا قوی، عملکرد خوبی داشت. با این حال بسیاری نسبت به ایمنی آن خوشبین نبودند. مجنتیس اولین تلاش کیا برای ورود به بازار سدان‌های متوسط پس از آن بود که تحت تملک هیوندای درآمد. با توجه به ارتباط خوب سایپا با کیا در زمان عرضه مجنتیس، این خودرو می‌توانست در بازار محدود بدون واردات اوایل دهه هشتاد، موفقیت‌هایی کسب کند.

Hyundai Getz

جد مدل i20 در سال ۲۰۰۲ با نام گتز معرفی شد. این هاچبک کوچک، موفقیتی برای هیوندای در بسیاری از بازارها بود، با این حال هرگز به ایران وارد نشد. در زمان عرضه این مدل، همکاری کرمان خودرو و هیوندای تازه شروع شده بود و این هاچبک کوچک نیز می‌توانست همانند مدل‌های آوانته و ورنا، در بازار محدود آن زمان موفق ظاهر شود و رقیبی جدی برای امثال پژو ۲۰۶ باشد. با این حال هیچ برنامه‌ای برای مونتاژ و یا واردات آن به ایران پس از باز شدن مرزها، هرگز وجود نداشت.

Daewoo Prince

دوو ستاره فراموش شده دهه هفتاد شمسی است که بیشتر ما آن را با مدل‌های سیلو و اسپرو به یاد می‌آوریم. با این حال برترین محصول این خودروساز کره‌ای در دهه نود میلادی، سدان لوکس پرینس بود. پس از مدل رویال که در حقیقت برپایه اوپل سناتور شکل گرفته بود، مدل پرینس براساس پلتفرم اوپل رکورد طراحی شد. پیشرانه‌های ۴ سیلندر ۲ و ۱.۸ لیتری نیروبخش این مدل بودند و طراحی لوکس و امکانات رفاهی متعدد آن، می‌توانست با توجه به موفقیت مدل اسپرو، پیروزی پرینس در بازار ایران را نیز تضمین کند.

Hyundai Dynasty

جد غیرمستقیم مدل‌های آزرا و جنسیس، بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۵ با نام داینستی تولید شد. این مدل بیشتر در بازار داخلی کره و جنوب شرق آسیا موفقیت کسب کرد و تمرکز هیوندای نیز بیشتر بر همین بازارها قرار گرفته بود. داینستی از پیشرانه‌های نیرومند ۶ سیلندری بهره می‌جست که آن را یکی از سریع‌ترین محصولات کره‌ای در اواخر دهه نود میلادی کرده بودند. امکانات رفاهی و جادار بودن کابین داینستی در صورت عرضه آن در اوایل دهه هشتاد شمسی می‌توانست این ماشین کره ای را به عنوان رقیبی جدی برای نیسان ماکسیما در ایران مطرح کند.

Samsung SM3

در ایران سامسونگ موتور کمتر مطرح شده است، با این حال یکی از خودروسازان موفق کره‌ای که زیر نظر رنو و نیسان تا به امروز محصولاتی برپایه تولیدات این دو خودروساز عرضه کرده است. در این بین اما مدل SM3 که براساس نیسان آلمرا طراحی شده، می‌توانست در ایران موفق ظاهر شود. پارس خودرو بعدها مدل تیانا که در حقیقت سامسونگ SM5 بود را عرضه کرد. علاوه بر این، رنو فلوئنس که توسط نگین خودرو عرضه شد و موفقیت‌هایی کسب کرد نیز نسل دوم SM3 است. بنابراین نسل اول SM3 می‌توانست در صورت مونتاژ در ایران، عملکرد خوبی داشته باشد.

KIA Sportage (نسل اول)

اگر بخت با نسل اول کیا اسپورتیج یار بود، ممکن بود هنوز هم در شکل و شمایلی در ایران تولید شود. در اواخر دهه هفتاد شمسی، قرار بود تا پارس خودرو این ماشین کره ای را مونتاژ کند، با این حال قرارداد نهایی نشد و چندین نمونه وارد شده در بازار آزاد فروخته شدند. نسل اول اسپورتیج با آنکه خودرویی تحسین شده نبود، اما از نظر قیمت و ابعاد و امکانات، جذابیت‌هایی داشت و می‌توانست یگانه شاسی بلند مدرن کوچک در بازار محدود ایران باشد. از نظر بسیاری، نسل دوم این خودرو بسیار بهتر از نسل اول آن بود.