تحریریه خودرودیلی 
فرآیند مونتاژ یک دستگاه کشنده در ایران، با توجه به سطح اتوماسیون خطوط تولید، عمق داخلی‌سازی قطعات و مقیاس تولید، ظرفیت قابل‌توجهی در ایجاد اشتغال مستقیم و غیرمستقیم نیروی انسانی دارد. این را حمیدرضا اسلام، کار آفرین و از فعالان صنعت خودروسازی، می‌گوید و با استناد به تجربیات تولید خودرو سنگین موجود در کشور، اضافه می‌کند: در خطوط ساخت مونتاژ کشنده، به‌طور متوسط حدودا ۲۰ نفر به‌صورت مستقیم برای هر دستگاه مشغول به کار هستند که در بخش‌هایی چون ساخت بدنه، رنگ، مونتاژ شاسی و اکسل، تریم بدنه، تست ، پیش مونتاژها و … فعالیت دارند.
حمیدرضا اسلام به نقش نیروهای پشتیبان نیز اشاره دارد و می‌گوید به ازای هر ۱ دستگاه کشنده، حدود ۱۰ نفر نیروی پشتیبانی به صورت غیرمستقیم نیز در بخش‌هایی نظیر لجستیک، انبار، برنامه‌ریزی تولید، مهندسی فرآیند، تعمیر و نگهداری و ایمنی درگیر فرآیند تولید هستند.
وی همچنین اضافه می‌کند: برای تولید این میزان، نیاز به حداقل ۱۰ نفر نیروی ستادی میباشد.
با این توضیحات، حمیدرضا اسلام در گفت‌وگویی که با خبرنگار خودرودیلی داشت، اظهار داشت: برآوردها نشان می‌دهد که برای تولید هر کشنده در ایران، به‌طور میانگین حدود ۲۰ نفر اشتغال مستقیم و در مجموع با نیروهای پشتیبان، نزدیک به ۳۰ نفر به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم وارد چرخه تولید می‌شوند و این ارقام، گواهی روشن از ظرفیت بالای اشتغالزایی در صنعت خودروسازی سنگین کشور است.
با این حساب و با توجه به سطح اشتغالزایی غیرقابل‌انکاری که تولید انواع کشنده برای کشور دارد، انتظار می‌رود از مشتریان اصلی این تولیدات، یعنی شرکت های بزرگ حمل و نقل، به نوعی حمایت شود که به پشتیبانی از تولید، بیشتر و بهتر ترغیب شوند. اما حمیدرضا اسلام به نقل از یکی از فعالان با سابقه حوزه حمل و نقل، عکس این پیش‌فرض را روایت می‌کند و مدعی است سیاست‌های مالیاتی، مانع توسعه شرکت‌های بزرگ حمل و نقل است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد سیاست‌های مالیاتی فعلی، مانعی جدی در مسیر رشد شرکت‌های بزرگ حمل‌ونقل در کشور هستند. بر اساس این سیاست‌ها، شرکت‌های حمل‌ونقل موظف به پرداخت ۲۵ درصد از درآمد سالانه هر دستگاه خودرو به‌عنوان مالیات هستند.
در مقابل، در مدل خویش‌مالکی یا راننده‌محور، رانندگان تنها حدود ۵ درصد پس از کسر هزینه ها مالیات پرداخت می‌کنند. این تفاوت فاحش در نظام مالیاتی، انگیزه‌ای برای تشکیل و توسعه شرکت‌های بزرگ باقی نمی‌گذارد و فعالان این حوزه را به سمت مدل‌های کوچک‌تر سوق می‌دهد.
البته ورود و حضور شرکت های بزرگ حمل و نقل به حوزه، حاکی از آن است که کماکان امید به پشتیبانی از تولید خودرو های سنگین در کشور، وجود دارد. برای مثال، طی ماه های گذشته فعالیت های شرکت آوان سیر به عنوان یکی از شرکت های نوپا در حوزه حمل و نقل و لجستیک بسیار مورد توجه قرار گرفته. این شرکت که از زیرمجموعه های گروه ارزش‌آفرینی دات‌وان است، پیش‌تر ۲۱ دستگاه کشنده C&C از آریا دیزل خریداری کرده بود و طی روزهای گذشته نیز ۲۵ دستگاه کشنده دوو از کاسپین خودرو خریداری کرده تا وارد ناوگان حمل و نقل جاده ای خود کند.
خرید های مذکور، بخشی از قرارداد خرید ۷۵ دستگاه کشنده توسط شرکت آوان سیر است که در چارچوب برنامه نوسازی ناوگان حمل‌ونقل جاده‌ای کشور طراحی تدوین شده و هدف از آن نیز افزایش ایمنی، کاهش مصرف سوخت، بهبود بهره‌وری و تقویت زیرساخت‌های لجستیکی عنوان شده است.
نظر شما چیست؟