لامبورگینی اوایل مارس ۱۹۷۴ بود که با آغاز تولید کونتاش، خط تولید خود را برای مدت ۱۶ سال درگیر تولید این ابرخودرو گَوهای-شکل جذاب کرد. البته با وجود مدت زمان بسیار طولانی حضور کونتاش در خط تولید لامبورگینی، به هیچ عنوان نمیتوان این ابرخودرو ایتالیایی را یک خودرو تولید انبوه معرفی کرد چراکه در این ۱۶ سال، تنها ۱.۹۹۹ دستگاه Lamborghini Countach به تولید رسید. اما با همین تیراژ محدود تولید نیز نمیتوان به سادگی از تاثیری که افسانه کونتاش بر دنیای ابرخودروها گذاشت، گذشت؛ افسانه ای از دل سنتآگاتا که با همین کونتاش ۱۹۷۴ سبز رنگی که در تصاویر مشاهده میکنید، آغاز شد.
به همین مناسبت، این هفته همان کونتاش سبز مدل ۱۹۷۴ که کُد LP400 دارد، به محل تولد خود بازگشته؛ به کارخانه لامبورگینی در سنتآگاتا. قرار گرفتن کونتاش LP400 مدل ۱۹۷۴ در کنار تازهترین ابرخودرو لامبورگینی، یعنی روئلتو، در عین این که نشان میدهد لامبورگینی کماکان به تفکر کُلی خود در طراحی و ساخت ابرخودرو ها، پایبند است، پیشرفت چشمگیری که ابرخودروهای این برند در پنجاه سال گذشته داشتهاند را به خوبی به تصویر میکشد.
کونتاش LP400 در فاصله سال های ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۸ تولید شد و وجه تمایز آن با دیگر مدل های کونتاش، نداشتن گلگیرهای بادخورده است. این مدل گلگیرها از LP400S روی کونتاش نصب شدند تا تایرهای پیرلی پهنتری که روی طرح رینگهای نمادین خودرو سوار شده بودند را بهتر پوشش دهند.
این مدل ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۲ به تولید رسید و بعد از آن، LP5000S روی خط تولید لامبورگینی قرار گرفت. کونتاش LP5000S تفاوت ظاهری با نمونه های LP400S نداشت اما از یک موتور V-12 با حجم ۴.۸ لیتر نیرو میگرفت. بعد از آن نیز 5000S Quattrovalvole با حجم موتور و قدرت بیشتر از ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۸ روی خط تولید رفت.
لامبورگینی سال ۱۹۹۰ تولید کونتاش را با نسخه ای بنام نسخه ۲۵ سالگی که تیراژی محدود به ۶۵۸ دستگاه داشت، به پایان رساند.
نظر شما چیست؟