لیزینگ یکی از واژههایی است که در در بازار خودرو کشورمان، مفهومی کاملا متفاوت با بازارهای جهانی دارد به این شکل که برای ما، فروش اقساطی به عنوان لیزینگ جا افتاده. این در حالی است که در بازارهای جهانی، لیزینگ خودرو نوعی اجاره مدتدار است که مخصوصا در کشورهای توسعهیافته، امری مرسوم به حساب میآید و بسیار محبوب. این محبوبیت، پیشتر به قدری بالا بوده که برای مثال، نزدیک به ۳۰درصد از مجموع فروش محصولات تویوتا در آمریکای شمالی، به روش لیزینگ صورت میگرفت. اما در سالهای اخیر، مشتریان به خرید به جای لیزینگ تمایل بیشتری نشان میدهند و همین، زنگ خطر را برای بزرگترین خودروسازان دنیا، از جمله تویوتا نیز به صدا درآورده.
تویوتا از این که سهم لیزینگ از مجموع فروش سالانه خودروهایش در آمریکای شمالی، به ۱۴ درصد کاهش یافته، بسیار ناراحت است. دلیل آن هم این است که در حالت عادی، مشتری لیزینگی بعد از ۳ سال یا خودرو لیزینگ شده را پس میدهد تا خودرو جدیدی را خریداری کند و یا همان خودرو کارکردهاش را با شرایطی ویژه، از شرکت بصورت قطعی، خریداری میکند. در واقع با لیزینگ، امکان این که پس از ۳ سال یا حتی زودتر، مشتری دوباره برای تحویل خودرویی جدید به شرکت مراجعه کند، بسیار زیاد است. اما در خرید قطعی، مخصوصا برای محصولات برندی نظیر تویوتا که به دوام بسیار بالای تولیداتش شهرت دارد، شرکت حداقل در کوتاهمدت شانس به مراتب کمتری برای فروش مجدد خودرو به مشتریان دارد.
این کاهش میل خریداران به روش لیزینگ مخصوصا در ۱۸ ماه گذشته که خودروهای موجود در پارکینگ خودروسازان به دلیل پاندمی کرونا و همچنین مشکلات در تامین قطعات برای تولید، کاهش یافته، نمود واضح تری داشته. حال با این کاهش میل خریداران به لیزینگ خودرو، شرکتها مجبور هستند خلاقیت بیشتری در جذب خریداران لیزینگی به خرج دهند و این در حالی است که بعید میدانند استقبال از تملک لیزینگی خودرو به روال قبل از پاندمی کرونا و بحران ریزتراشه بازگردد.
انتهای پیام
نظر شما چیست؟