تحریریه خودرودیلی 
طی سال های گذشته، مُدام از این شنیده ایم که خودروهای الکتریکی، چه در بخش خودروهای سواری و چه در بخش خودروهای تجاری و کار، آینده حمل و نقل هستند اما با توجه به نگرانی هایی که در مورد تامین برق، و همچنین فناوری های باتری و شارژ وجود دارد، خودروسازان فعلا از این پیشگویی، تا حدودی عقب‌نشینی کرده‌اند و در عوض، به توسعه و استفاده از فناوری هایی روی آورده‌اند که دردسر کمتری در مقایسه با خودروهای تمام-الکتریکی دارند.
ولوو تراکس هم که سال های گذشته تولید کامیون های باری و کشنده الکتریکی را سرعت داده، با توجه به محدودیت های موجود، توسعه نسل جدیدی از پیشرانه هایی با آلایندگی صفر را آغاز کرده که از نوع احتراق داخلی هستند، اما به جای گازوئیل، از هیدروژن تغذیه می‌کنند و تست جاده‌ای گسترده آن، از ۲۰۲۶ آغاز خواهد شد.
همانطور که اشاره شد، بخشی از نگرانی هایی که پیرامون پیشرانه های تمام-الکتریکی وجود دارد، مخصوصا برای خودروهای تجاری و کار، بُرد پیمایشی است که ارائه می‌دهند، و همینطور زمان بسیار زیادی که می‌بایست برای شارژ باتری ها صرف شود.
ولوو تراکس مدعی است استفاده از سوخت هیدروژن برای کامیون های باری و یا کشنده می‌تواند به پیمایش مسافت های به مراتب طولانی‌تر با آلایندگی صفر کمک کند، به‌ویژه در مناطقی که زیرساخت لازم برای شارژ کامیون های الکتریکی را ندارند. همچنین در زمان نیز صرفه‌جویی می‌شود چراکه در حال حاضر، شارژ عادی باتری ها در خودروهای الکتریکی نیازمند ساعت ها زمان و انتظار است.
ولوو تراکس قرار است از سال ۲۰۲۶ تست جاده‌ای گسترده کامیون های باری و کشنده با پیشرانه احتراق داخلی متکی بر سوخت هیدروژن را آغاز کند و گفته می‌شود تا پایان دهه جای میلادی، عرضه اولین نمونه های آماده برای استفاده به مشتریان محقق خواهد شد.
لازم به ذکر است این فناوری در حال حاضر مراحل تست اولیه را پشت سر می‌گذارد و قرار نیست دیگر راهکار هایی که ولوو تراکس برای آلایندگی کمتر و یا صفر ارائه داده، نظیر کامیون های باری و کشنده تمام-الکتریکی متکی بر باتری (BEV)، محصولات دارای پیشرانه پیل سوختی (FCEV) هیدروژنی و یا محصولات دارای پیشرانه متکی بر سوخت های تجدیدپذیر زیستی (بیوگاز و HVO) تحت‌الشعاع قرار دهد.
نظر شما چیست؟